Eeuwenlang heeft de kerk ons doen geloven dat seksualiteit aan de wortel ligt van al het kwaad en lijden in de wereld! Door deze dogmatiek wordt een scheiding tussen geest en lichaam geschapen. Ook doet ze de fatale suggestie dat hart en verstand niet met elkaar in harmonie te brengen zijn. Deze foutieve zienswijze ligt ten grondslag aan de grote problematiek van de gangbare man/vrouw relatie. Hoewel ieder levend wezen intens geniet van de seksuele ervaring is seksualiteit al eeuwen omgeven door gevoelens van schaamte, schuld en angst!
De vervanging van bovengenoemde dogmatiek door een filosofie en praktijk die recht doet aan de natuurlijkheid, heerlijkheid en goddelijkheid van de seksualiteit, vormt dan ook de basis voor een gelukkige en gezonde samenleving, waarin individuen op een natuurlijke en ontspannen wijze kunnen genieten van de god-gegeven vreugde die seksualiteit nu eenmaal te bieden heeft. Seksualiteit is dan ook volledig te rijmen met spiritualiteit. Ware spiritualiteit vereist juist een volledige integratie van de seksualiteit in de heelheid van het alledaagse bestaan.
Elke dichotomie in onze individualiteit, of in de samenleving, loopt uit op een pathologie. Door God te scheiden van seksualiteit, of door seksualiteit te scheiden van God, leggen we de basis voor vervreemding en zinloosheid, neurose en psychose.
Door onze seksualiteit te vieren als een godsgeschenk leggen we de basis voor geluk, gezondheid, en de ontwikkeling van hogere bewustzijnstoestanden.